صله یعنی مومن بخشی از اموال و دارایی خود را برای امام زمانش (علیه السلام) هدیه کند، وهرسال به این عمل مداومت نماید.
صله یعنی مومن بخشی از اموال و دارایی خود را برای امام زمانش (علیه السلام) هدیه کند، وهرسال به این عمل مداومت نماید.
از مهم ترین وظایف شیعیان در زمان غیبت امام عصر (علیه السلام)، صله (پیوند) آن حضرت است.
امام صادق (علیه السلام) به مفضل فرمودند:
ای مفضل! این (صله به امام) فریضه ای است که خدای تعالی آن را در کتاب خود بر شیعیان ما واجب نموده است.
آیت الله سید محمدتقی اصفهانی در کتاب شریف مکیال المکارم، سی و پنجمین تکلیف شیعیان امام عصر را صله مال به آن حضرت میداند.
سوره آل عمران، آیه 92 :
لَن تَنالوا البرَّحَتّی تنفِقًوامِمَاتًحِبونَ
به مقام نیکوکاران (یا درجات بهشت) دست نخواهید یافت تا اینکه از آنچه دوست می دارید انفاق کنید.
امام صادق (علیه السلام) منظور ازانفاق در این آیه شریفه را صله به امام بیان نمودند.
سوره بقره آیه 245 :
مَن ذاالَّذی یَقرِضِ اللٌهَ قَرضاً حَسَنا فَیُضاعِفَهُ لَهُ اضعَفاً کَثیرهً
چه کسی به خداوند وامی نیکو می دهد تا خداوند وام را چندین برارسازد. وقتی از امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه شریفه سئوال شد، ایشان فرمودند: به خداوند سوگند که این درخصوص صله امام است.
امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
هرکس یک سال بر او بگذرد در حالی که از مال خودش کم یا زیاد صله ما را انجام ندهد خداوند روز قیامت به او نظر نخواهد کرد. مگراینکه خدا از او بگذرد.
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: هرکس گمان کند که امام به آنچه در دست مردم هست احتیاج دارد، کافر است، جز این نیست که مردم نیازمندند که امام از ایشان بپذیرد.
چنانچه خداوند عزوجل فرموده:
خُذمن اَموالِهِم صَدَقَهَ، تُطهَرً هُم وَ تَزکیهِم
از اموال آنها صدقه بگیرید تا آنها را (به این واسطه) پاک و تزکیه می نمایی.
حضرت صادق (علیه السلام) در جایی دیگر می فرمایند: من یکی از شما درهمی را می گیرم و حال آن که از ثروتمندترین اهل مدینه هستم، مقصودم در این کار فقط این است که شما پاکیزه شوید.
اگرما در زمان ظهور ایشان زندگی می کردیم قطعا این مال را به خود حضرت تقدیم می کردیم، اما صله به امام (علیه السلام) درزمان غیبت یعنی مصرف کردن این مال در راهی که ایشان به انجام آن رضایت دارند، و بزرگترین مصداق آن تبلیغ نام ایشان و آشنا ساختن مردم با خود آن وجود مقدس است.
حضرت رسول (علیه السلام) در جمعی از یاران خاص خود فرمودند:
دشوارتر از سختی های یتیمی که پدر ندارد، سختی های یتیمی است که از امام زمان خود دور افتاده است و نمی تواند وی را ملاقات کرده و مسائل دینی خود را با او درمیان بگذارد.
همانا هریک از شیعیان ما که علوم ما را بیاموزد و ایتامی که از دیدن ما محروم هستند را راهنمایی کرده و مسائل دینی را به آنها بیاموزد و او را هدایت نماید، در رفیق اعلی (بالاترین درجه ی بهشت) باما خواهد بود.